Her Cooper'ın ayrı özel yeteneklerini geçtim, Cooper'ların o döneme ait aksanları ve konuşma şekilleri ise oyuna farklı bir eğlence ve zevk katıyor. Sly'ın bütün serilerini oynadıysanız eğer, komedi 3'lümüz arasında geçen durum komedileri dahil bütün diyalogların ne kadar komik ve eğlenceli olduğunu biliyorsunuzdur. İşte bu, Sly Cooper: Thieves in Time'da 3'e katlanmış durumda. Cooper'ların o döneme ait yaptığı espiriler, Bentley'in anlattığı şeyleri anlamadan yorum yapmaları ve Cooper egoları sayesinde oyunu oynarken en ciddi sahnede bile kahkalara boğulup, gülmekten kolu bırakabilme ihtimaliniz çok yüksek. Ben öyle yaptım. Hatta güldükten sonra önümdeki ilk platforma atlayamadım. Bu komik değil.
Bütün bu espriler ve konuşma şekilleri sadece demolarda girmiyor. Şehirde öylesine dolaşırken bile kovboy Cooper'ımızın "Yiihaaa!" diye bağırdığına tanık oluyorsunuz. Raylardan kayarken ise böyle bir bağırış pek tatlı geliyor, inanın ki. Sadece bu da değil, her Cooper'ın ayrı ayrı yetenekleri olması, onlarla oynamak için can atmanıza sebep oluyor. Bir sonraki zaman dilimine geçtiğiniz zaman "Acaba bu Cooper'da ne var?" merakı, zaten yeterince sizi oyunun başına bağlıyor. Peki ya bu sayede Sly arka planda kalıyor mu? Aslına bakarsanız hem hayır, hem de evet. İlk başlarda tabii ki farklı Cooper'lar ile oynamak çok daha eğlenceli gözüküyor. Fakat Sly, her zaman bizim için bir Sly olduğu için, daha sonra mutlaka ona geri dönüş yapıyorsunuz. Oyun ilerledikçe Sly, The Murray ve Bentley'e aldığınız ekstra özellikler, zaten onları olduklarından daha güçlü yapıyor. Bu sayede Sly her zaman ön plandaki yerini koruyor. Carmelita'ya da sürekli gösteriş yapma peşinde olması da cabası. Tabii bu arada; "Carmelita'da mı zamanda yolculuk yaptı?" sorusunu soruyorsunuz?
Evet. Carmelita ile bile oynayabiliyorsunuz. Aslında Carmelita tamamen bir ekibin parçası oluyor bir saatten sonra. Yine Sly ile bir yerlere tutunup Ezio'culuk oynamak her şeyden çok daha zevkli.
Carmelita "Montoya" Fox!
Ezio bile bu kadar yere tutunup çıkamamıştı bana kalırsanız. Yeni Sly Cooper'da, şehir içerisinde tutunup yürüyebileceğiniz yerler çok fazla sayıda tutulmuş. Bir düşmanda kaçarken bile zıplayıp rastgele yuvarlak tuşuna bastığınızda bir yere tutunabiliyor. Öyle yerlere oranlanmış ki bu tutunup koşabileceğiniz yerler, bir yere gitmek istediğiniz zaman zaten önünüzde atlayıp zıplamanız gereken belli bir patika görüyorsunuz. Usta bir hırsız olmak için her konuda çok hızlı ve kurnaz olmak lazım tabii. Söz konusu yine Sly ise, bu yine hiç sorun olmayacaktır.
Şehir detaylarını bu sefer çok daha fazla tutmayı denemiş Sanzaru Games. Bu bir yandan güzel, fakat bir yandan havayı bozmuş. Eski Sly Cooper'lardaki mekanlar yine daha renkliydi, yine daha eğlenceliydi. Burada da öyle. Fakat biraz olsun sadelikten uzaklaşmışlar gibi geldi bana. Yine de gidebileceğiniz yerlerin çok geniş olması, şehirde yine şişe toplamaca bile gerektiğinden fazla zevkli ve heyecanlı olmuş durumda. Bu detayların yeni grafikler ile birleştiği yerde ise zaten ipin ucu kopuyor. Azıcık saçları ağrımış olan Sly'ı bu oyunda biraz daha yaşlanmış durumda görüyoruz. Tüyleri az daha kabarmış, eski tatlılığından uzaklaşıp daha da sevimsizleşmiş. Oyuna ilk başladığınızda alışamamanız doğal olacaktır. Fakat oyun ilerledikçe, gerçekten kendinizi o atmosfere kaptırınca, grafiklerin ve "özellikle" karakter detaylarının ne kadar ilgi çekici ve bir platform oyununa yakışır bir şekilde olduğunu fark edeceksiniz. Sonra da kulağınızda Japon müziklerinden esintiler çalmaya başlayacak, ya da bir Western klasiği.
