Brotherhood, kısa zamanda en çok iş nasıl yapılır sorusuna verilecek en iyi cevap olur sanırım. Malum, hatırlarsanız Assassin’s Creed 2 oyunu bize 1,5 sene önce kusursuza yakın olarak gelmişti, serinin kalitesini gerçek potansiyelini göstermişti ve 5 yılda bir oyunu bitiremeyen ve ortaya ortalama bir ürünle gelen yapımcılara iyi bir örnek teşkil etmişti. Bundan sonra bir sene sonra, Assassin’s Creed tarzı büyük bir oyun için çok kısa sayılabilecek bir yapım sürecinden sonra karşımıza Brotherhood geldi. Açıkçası ilk duyurulduğunda “Eklenti midir bu? Nedir?” sözleri yerlerini Brotherhood yerine yanlışlıkla da olsa “Assassin’s Creed 3” demelere bıraktı.
Requiescat in pace
Hem konsol versiyonunu hem de Pc versiyonunu oynamış biri olarak söyleyebilirim ki Pc versiyonu konsol versiyonundan biraz daha ‘’olmuş’’ izlenimi verdi bana. Yukarda da bahsettiğim gibi, Brotherhood öyle bir eklenti ki, Assasin’s Creed 3 adıyla çıkmış olsaydı kimseden bir eleştri gelmezdi herhalde. Kendi ayakları üzerinde durabilen ve her bakımdan Assasin’s Creed ismini bir adım öteye taşıyan bir oyun olmuş diyebiliriz Brotherhood için.
Oyunu oynadığım her bir dakika gerçek hayattan epey uzaklaştığımı belirtmek isterim. E, bunun için oyun oynayamıyor muyuz zaten? Brotherhood benim için yapması gerekeni başarılı bir şekilde yapıyor yani. Bu bakımdan istediğimi alıyorum. Aşağıda sistem, teknik, şu böyle olmuş- bu böyle olaydı falan filan diye pek bahsetmiyeceğim. Çünkü ps3 versiyonunda ki incelemeler de epey bahsedildi. Bu yazı da Brotherhood ve Can adlı aşk dolu betimlemelere rastlyacaksınız haliyle.
Büyük kahramanımız Ezio ile, 2. Oyunun sonunda Nirvana’ya ulaşmıştık hatırlarsanız. Artık suikastçilik adına yapabilecek pek bir şeyi yoktu Ezio’nun. Ancak Ezio bir kahraman ve kahramanlar asla rahat bir hayat süremez. Annesi, kardeşi ve sevdiceği Caterina ile yeni ve sakin bir hayat düşleyen Ezio’nun karşısına bu sefer daha sert bir hasım çıkar ve kendini tarihin en egzotik şehri, Roma’da bulur.
Her yol Roma
Roma bu oyunda o kadar güzel resmedilmişki okulu, evi bırakıp Roma’ya kaçmayı- Roma’ya kaçmak?- dahi düşündüm. O derece. Roma’nın her bir kısmına epey özen gösterilmiş. Dönemin sanat eserlerine, Diğer şehirlere göre insanların giyiniş tarzlarına, mimariye falan her bakımdan Roma bu oyunda çok farklı duruyor. Farklı değil aslında, olması gereken gibi. Rönesans kavramının hat safha da olduğu bir şehir ayrıca Roma. Bu bakımdan Brotherhood tüm Assasin’s Creed’ler içerisinde görsellik bakımından en göze batanı. Oyun baştan sona tamamiyle bir görsel şölen!
Kardeşlik
Gelelim yeniliklere; Roma diğer tüm Assasin’s Creed’lerin geçtiği şehilerden kat kat büyük. E, büyük bir şehirde koşmak epey zahmetli olacağı için serinin diğer oyunlarına karşın Brotherhood’da şehir içinde atla koşabiliyoruz. Hatırlarsanız 2. Oyunda, amcamızın malikanesini ve çevresindeki dükkanları tamir ettirebiliyorduk. Bu da oyunda bizlere bir takım özellikler veriyordu. Brotherhood’da bu durum Roma için geçerli olmuş. Düşmanımızın adamları Roma’nın her bir sokağına pineklediği için, hayatta kalmak adına bazı dükkanları ele geçirmek zorundayız. Bu şekilde yavaş yavaş da olsa Roma’ya hakim oluyoruz. Yani 2. Oyuna nazaran dükkan satın alma- tamir etme olayı daha bir anlamlı olmuş ve oyuna biraz daha derinlik katmış.
Ancak dediğim gibi, düşmanımızın adamları Roma’nın her yerinde ve haliyle bazı dükkanlar bize kapalı! Satın alamıyoruz yani. Bu durumda dükkanları koruyan düşman kulelerini yakıyoruz bizde ve hem gövde gösterisi yapıyoruz hem de yavaş yavaş ilerliyoruz Roma’da.
Brothetrhood’un diğer Assasin’s Creed’lerden bir diğer farkı da Ezio için geçerli. Yalnız kahraman Ezio Auditore de Frienze bu sefer yalnız değil!
Nasıl derseniz, anlatalım; Kalabalık düşman gruplarına saldırmak için Ezio bir grup suikastçi tutuyor. Suikast anına kadar bunları göremiyoruz ancak suikast anında ortaya çıkıyorlar ve bize epey yardım ediyorlar. Oyun bu bakımdan biraz kolaylaşmış. Ve çok da iyi olmuş. Brotherhood diğer AC’lere göre biraz daha emek istiyor çünkü.
Ayrıca oyunda para kazanmak amacıyla suikastçi eğitebiliyoruz. Kendimize bir suikastçi adayı alıyoruz ve onu göreve gönderiyoruz diğer şehirlere. Suikasçimizin performansı oyunda bize yansıtılıyor. Bu kısım epey heyecanlı olmuş. Sonuçta para var işin ucunda.
Pc versiyonu konsol versiyonundan birkaç ay gecikmeli çıktı bilindiği üzere. Haliyle görsel ve grafiksel bakımdan daha bir hoş duruyor Pc versiyonu. Ara sinematikler epey canlı. Arada, diyaloglarda diyalog kayması olsa da var. Diğer oyunlardan aşinaydım açıkcası bu hataya ve Brotherhood’da da rastlayınca biraz ayıpladım. Ama konu Assasin’s Creed olunca akan sular duruyor bende ve bu kadar kusur kadı kızında da olur diyip geçiştiriyorum.
Arrivederchi
Gerek senaryo kısmı, gerek dolu içeriği, gerekse kendine has özellikleri ve aksiyonu ile Brotherhood beklentileri boşa çıkarmayan ve kendi ayakları üzerinde durabilen bir ek paket. Aslında ek paket demeye dilim varmıyor. Zira her bakımdan olmuş bir oyun.. Eğer ki önceki oyunları oynamışsanız Brotherhood’u oynayın. Yok, ilk defa bir AC deneyecekseniz gene oynayın ulan!
Aliderverchi diyorum ve sizi Ezio’nun son macerasına davet edip kaçıyorum.
ARTILAR
+ Kocaman bir şehir, Roma
+ Dolu içerik
+ Doyurucu aksiyon
EKSİLER
- ufak tefek bug’lar.
- Ara diyaloglarda ki senkron kaymaları
İnceleme puanı; 9.2
