Oyuna "Overkill" adında, bir süre hasar almayıp, daha çok cephaneye ve hasar verme imkanına sahip olduğunuz bir özellik eklenmiş. Sıkıştığınız zaman işe yarıyor; ama oyunun monotonluğuna ve temposuna katkı yapamıyor. Alpha ve Bravo da sağ olsunlar o kadar kıt hareket ediyorlar ki siper arkasına sokup ateşten kaçırana kadar ananız ağlıyor. Hareket kabiliyetlerinin kısıtlılığı ve siper sisteminin zorluğu da oyundaki çatışmaların tekdüze olma kötülüğünü pekiştiriyor.
Tamam oyunu yerden yere vurduk; ama maalesef yerden yere vurmaya da devam edeceğiz. Karakterleriniz sağa sola yuvarlanamazken yapay zekaya ne demeli? "Gel beni vur, gel beni bıçakla" dercesine siper almadan, öylece baktıkları bile oluyor. Yahu bu oyunun kalbi çatışmayla atıyor; gören de gizlilik oyunu yaptılar da çatışmalara çok önem veremediler sanacak. Yapay zeka böyle davranırken, bu oyun da temelden çatırdıyor. Neyse ki yanınızdaki ortak yapay zeka tarafından yönetilirken şaşırtıcı derecede başarılı. Bir de ona bakıcılık yapmanız gerekmiyor, hatta yeri geliyor sizi bu oyunun saçmalıklarından bile kurtarabiliyor.
Gelgelelim oyunun görsel ve işitsel kısmına; grafikler FrostByte 2 motoruyla geliştirildiği için oyunun bu konuda pek bir sorunu yok. Belki görsel efektler motorun hakkını tam veriyor diyemeyiz; ama çevrenin mantıklı biçimde yıkılabiliyor olmasını bir artı puan olarak görebiliriz. Özellikle Overkill moduna geçtiğinizde ortalığın tozunu attırabiliyorsunuz, ne kapı kalıyor ne baca... Çatışma, patlama sesleri fena değil, karakter seslendirmeleri ise vasat diyebiliriz. Oyundaki genel tek düzelik maalesef seslere de sıçramış. Bir yerden sonra hep aynı şeyleri duyuyormuşuz gibi geliyor.
Toparlamak gerekirse, Visceral Games'in Montreal çalışanları neden Army of Two serisinde bu kadar sadeleştirmeye gitmişler ve özensiz bir iş çıkarmışlar anlamak mümkün değil. Çünkü bu seri zaten EA'in temel gelir kalemlerinden biri sayılmaz ve aceleye gelmediği takdirde The Devil's Cartel'den daha iyi bir oyuna dönüşebilecek bir potansiyeli de mevcut. Fakat yapımcılar bunları değerlendirmek yerine, iki paralı askeri oyuncuların cüzdanına bir delik açmak üzere alelacele göndermişler resmen. Eğer piyasadaki tüm aksiyon oyunlarını tükettiyseniz (Revengeance, Tomb Raider hatta Bioshock Infinite ve Crysis 3) ve maddi kaynağınız mevcutsa almayı düşünün. Yine de etrafta pek çok başarılı yapım varken, Army of Two: The Devil's Cartel çok da doyurucu gelmeyecektir.
