Neden iyiydi, neden kötüydü?
Batman v Superman: Dawn of Justice için yazdığımızın benzerini, senenin bir başka gişe devi Marvel Cinematic Universe'ın şu ana dek çektiği en büyük film olan Captain America: Civil War için de yazmazsak olmaz dedik. Batman v Superman: Dawn of Justice kendi içinde fırtınalar kopartan, güzel sevaplarının yanında affedilmez çok büyük de günahları olan bir filmdi. Captain America: Civil War, Batman v Superman: Dawn of Justice'e nazaran spesifik olarak biraz daha ortada bir film. İzleyiciyi öyle tam ortadan bölmeyen ve dev ayrıştırmayan, vermek istediğini daha net ve daha berrak ileten, en azından benim nazarımda daha az sıkıntılı ancak tatmin seviyesi biraz daha az bir filmdi. Önce 2 büyük sevabına geçelim, oradan günahlarına atlarız elbet.
Kurgudaki Team Cap - Team Stark dengesi
Filmin yönetmenleri Russo biraderler Captain America: Civil War'u çekerken bir şeye çok fazla kafa yormuşlar çok bariz; filmin ayrışan iki noktasını, Captain America mı yoksa Iron Man mi haklı noktasında film inanılmaz başarılı. Bir noktada Steve'e hak verirken, 15 dakika sonra Iron Man'e doğru yol alabiliyor seyirci. Kurgusal olarak film bunun üzerinde dönerken çok az fire veriyor, filmin sonunda dahi iki büyük kahramanın savaşında tam olarak bir tarafı haklı göremiyorsunuz. Filmin son dönemecine girerken, o ana dek işlediği hiçbir şeyi çöpe atmıyor. Batman v Superman: Dawn of Justice'in belki de en büyük hatalarından biri -Martha?- buydu. Son kozunu oynadığında, seyirci Stark'a hak verebiliyorken Kaptana karşı sempati sağlayabiliyordu. Captain America: Civil War bunun altından çok iyi kalktı ve açık konuşmak gerekirse filmin işlediği en büyük sevabı da buydu.
Yeni karakterlerin sinematik evrene kusursuz tanıtılması
Captain America: Civil War sadece bu filme değil, sinematik evreninin bir sonraki bayrak taşıyıcısı iki büyük karaktere mükemmel yol yaptı. Spider-Man zaten başlı başına tarihin en sevilen, en popüler süper kahramanlarından bir tanesiyken, karaktere sinemasal anlamda bambaşka ve bence fazlasıyla riskli bir betimleme getirerek hem karaktere özlenen havasını kattı hem de çizgi romanlara uzak izleyiciye taze ve açıkçası en önemlisi gerçek Peter Parker'ı gösterdi. Captain America: Civil War gibi bir filmin en büyük artılarından bir tanesi Örümcek adamsa, daha fazla söze ne gerek var?
Black Panther cephesi ise bambaşka bir başarı. Filmden çıkan bir çok kişi Black Panther'in bir sonraki filmine bir göz atacaktır. Film karaktere karşı merak uyandırabiliyor çünkü. Bu kadar fazla süper kahraman filminin arasında yeni bir karakteri bu denli başarıyla tanıtabilmesi filmin en büyük artılarından. Ancak burada asıl alkışlanması gereken konu, Panther'in film içerisinde geçirdiği karakter gelişimi. Filmin başında intikam peşinde koşan, yolunu tam anlamıyla bulamamış bir karakterin kurguda zerre fire vermeden filmin sonunda bir çok orijin hikayesine sahip süper kahraman filminde göremediğimiz olgunluğa erişmesi ve karakter arkına sahip olması belki çok öznel olacak ancak bu filmin en büyük sevaplarından biridir.
Tony Stark ve Sokovia meselesi
Geldik filmin affedilmez günahlarından ilkine. Yukarıda filmin yaptığı en büyük doğrunun, Team Cap ve Team Stark arasındaki fikir ayrılığını seyirciye çok çok başarılı yansıttığını yazmıştım. Ancak film bunu yaparken benim nazarımda büyük bir fire vererek yapabiliyor; Tony'nin bundan önceki filmlerde yaptığı yanlışların üzerine gitmiyor, ki bu yanlışlardan en büyüğü de Sokovia meselesi. Age of Ultron'da kişisel korkularından dolayı yarattığı yapay zeka bir çok insanın ölümüne sebep olmuştu. Iron Man genel anlamda Captain America'ya nazaran çok daha popüler ve daha fazla sevilen bir karakter. Özellikle sinematik evrende. Filmin başlarında Tony hükümetin denetimini savunurken nedenini film tam anlamıyla veremiyor. En büyük sebebi de bir önceki Avengers filmindeki Tony'nin en büyük günahına Captain America: Civil War dokundurmuyor. Seyirci gözünden bakarsanız, Ultron'un sorumlusunu Tony olarak göstermesi, Steve'in davasını daha haklı kılar. Bu dengeyi kurmak adına Russo biraderler maalesef büyük bir günah işliyor, Tony'nin önceki günahlarına selam dahi çakmıyor.
Filmin Hulk'u yok
Bakın burası fazlasıyla öznel. Bu kesinlikle benim fikrim ve bence bütün MCU filmlerinin en büyük günahı bir çok karakterin görkemden uzak olması. Captain America: Civil War'daki meşhur havaalanı sahnesini hatırlayın; birbirine ok atan, ağ atan, büyü yapan, kalkan fırlatan ya da dövüş esnasında şaka yapan karakterlerin aksiyon sahneleri şahane evet ancak eksik olan bir şey var. O sahnelere Yeşil bir dev ya da elinde Mjolnir'i ile gökten inen Thor'u ekleyin, o sekansın vuruculuğu da epikliği de görkemi de bütün filmi alıp götürmez mi? Bu durum yalnızca o sahneden ibaret değil. Evet bu bir Captain America filmi, evet filmin dokundurmak istediği başka can alıcı noktalar var ancak koca MCU'da görkemiyle dağları deviren iki süper kahraman var maalesef ve o ikisi de Captain America: Civil War'da yok. Bu muhtemelen zaten karakter cümbüşü olan filmi biraz daha sadeleştirmek adına verilmiş bir karar. Ancak ne derseniz deyin, Captain America: Civil War'un o süper kahraman cümbüşü içerisinde görkemi olmadığı kesin.
